Herkesin derdi var,sorunu var.. gelin burda bana mail atın, ister gizli ister isminizi açık açık yazarak. Buraya yazayım bende, hepberaber SORUNLARI ÇÖZELİM.. belki maddiyat sorun,para bile toplarız ! Belki eşinizle,sevgilinize , belki sorunu kendinizde yaşıyorsunuz. Ne olursa olsun paylaşılan sorun çözümsüz kalmaz!

İletişim : prensesarz@gmail.com


24 Ocak 2011 Pazartesi

Sabır

Sevgili Gamze 'nin yazısını sizler ile paylaşıyorum..

Ben mimozayım bloğunun sahibi gamze.Bu maili Sorunları Çözüyoruz adlı bloğunda yayınlaman için gönderdim. Umarım uygun bulup yayınlarsın.  Başlığı sana  bırakıyorum.

3 senelik ilişkimizi ciddiyete dökmek istediğim sıralar babamın kanser olduğunu öğrendik, bütün heveslerim ve heyecanım gitti.
 Böyle bir durumda annem de dahil bir grup akrabam, evlilik düşünmemem gerektiğini sert bi şekilde yüzüme vurdu.
Haklılardı.
Kendimle ilgili ne varsa hepsini babam için erteledim.
Sonra yine bir grup akrabam "Baban sağ iken, eli ayağı tutuyorken senin de mutluluğunu görsün, gözü açık gitmesin" dediler.
Onlar da haklıydı.
"Şimdi babam için bir şey yapmam gerekiyor ama, ne yapmalıyım?" diye sorup durdum hep kendi kendime.
Bir süre erteledim.
Ama bu süre içerisinde " ya yanlış bi karar verdiysem diye" yakınıp durdum.
Testler, ameliyatlar, kemoterapiler....
Geç kalınmıştı tedaviye.
Tam bir yıl Ankara- Tokat her hafta gidip geldik.
Çok şükür kemoterapi işe yaradı toparladık el birliğiyle.
Ayda bir kez gitmeye başladık, sonra üç ayda birkez...
Artık babam çok iyi olmasada iyiydi. Ertelediğim kararımı açabilecektim babama.
Çok zordu benim için.
"Ben can derdindeyim sen bunlarımı düşünüyorsun"? dermiydi.
Hayır kesinlikle!
Benim babam evlatlarının mutluluğuyla mutlu oluyordu. Kabul etti babam, herşey hazırlandı sözlendim.
Bir sene nişanlı kaldım.
Kopmadım hemen babamdan.
İyileştiğini gördüm.
Şimdi bir buçuk senedir evliyim.
Babam daha iyi.
Evliliğimde sorun olmadığı için babam dahada mutlu oluyor.
Bazen yaradan insana soruyor;
"Senin hayatın mı? sevdiklerinin hayatı mı?
Galiba ben ikisinide kurtardım.
Tek yardımcımsa sabırdı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

24 Ocak 2011 Pazartesi

Sabır

Sevgili Gamze 'nin yazısını sizler ile paylaşıyorum..

Ben mimozayım bloğunun sahibi gamze.Bu maili Sorunları Çözüyoruz adlı bloğunda yayınlaman için gönderdim. Umarım uygun bulup yayınlarsın.  Başlığı sana  bırakıyorum.

3 senelik ilişkimizi ciddiyete dökmek istediğim sıralar babamın kanser olduğunu öğrendik, bütün heveslerim ve heyecanım gitti.
 Böyle bir durumda annem de dahil bir grup akrabam, evlilik düşünmemem gerektiğini sert bi şekilde yüzüme vurdu.
Haklılardı.
Kendimle ilgili ne varsa hepsini babam için erteledim.
Sonra yine bir grup akrabam "Baban sağ iken, eli ayağı tutuyorken senin de mutluluğunu görsün, gözü açık gitmesin" dediler.
Onlar da haklıydı.
"Şimdi babam için bir şey yapmam gerekiyor ama, ne yapmalıyım?" diye sorup durdum hep kendi kendime.
Bir süre erteledim.
Ama bu süre içerisinde " ya yanlış bi karar verdiysem diye" yakınıp durdum.
Testler, ameliyatlar, kemoterapiler....
Geç kalınmıştı tedaviye.
Tam bir yıl Ankara- Tokat her hafta gidip geldik.
Çok şükür kemoterapi işe yaradı toparladık el birliğiyle.
Ayda bir kez gitmeye başladık, sonra üç ayda birkez...
Artık babam çok iyi olmasada iyiydi. Ertelediğim kararımı açabilecektim babama.
Çok zordu benim için.
"Ben can derdindeyim sen bunlarımı düşünüyorsun"? dermiydi.
Hayır kesinlikle!
Benim babam evlatlarının mutluluğuyla mutlu oluyordu. Kabul etti babam, herşey hazırlandı sözlendim.
Bir sene nişanlı kaldım.
Kopmadım hemen babamdan.
İyileştiğini gördüm.
Şimdi bir buçuk senedir evliyim.
Babam daha iyi.
Evliliğimde sorun olmadığı için babam dahada mutlu oluyor.
Bazen yaradan insana soruyor;
"Senin hayatın mı? sevdiklerinin hayatı mı?
Galiba ben ikisinide kurtardım.
Tek yardımcımsa sabırdı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder