Hayata Tutunmak

Merhabalar,

şimdi sizler ile başıma gelmiş bir olayı paylaşacağım.. Gerçekten UMUT verici ..

Tarih:7 Ekim

Yer:Çamlıca

Kına gecesindeyiz..

Oynuyoruz ama ne oynamak sanki aylardır bu günü bekliyorduk.horonlar halaylar göbek havaları kına yakmalar mum tutmalar..

İk'dan emine ile kurtlarımızı döküyoruz..

Derken..

Bir kadın dikkatimi çekiyor acaip horon oynuyor,hop hemen gidiyorum kadının yanına ayaklarını izleyip uymaya çalışıyorum.Süpersin diyorum kadına yerime otururken. Aradan 10-15 dakika geçiyor. Bak Julide Hnm diyorum bu kadın harika oynuyor kadına el kol işareti yapıyorum hemen farkediyor masaya davet ediyorum.. Sağ köşemde kadın,onun da sağında emine var.. Konu evlilik erkekler boşanma derken çocuklara geliyor.Emine kadına soruyor çocugun var mı?.

..

Yaşasaydı 27 olcaktı diyor..

Emine anlamıyor nasıl yani nerede ki diyerek merakını belirtiyor ve kadın anlatıyor.

Güngörende bomba patladığı zaman oğlu orada paramparça oluyor kadın kocasından boşanmış kadından ah vahlar beklerken inanılmaz bir tepki ile karşılaşıyorum.

"Oğlumu orda paramparça buldum ama sonra anladım hayat devam ediyor ben yaşıyorum.Takdir-i ilahi bir gün benimde gideceğim yer orası ve ben dimdik durdum hayata. Çünkü ben yaşıyorum ben burdayım nefes alıyorum.. Dedim ki bak hayat devam ediyor kendine gel.işimi kurdum sonra.. "

Hayretler içersindeyim bir yanda da kendimden utanıyorum. Şimdi ben eskiden üzüldüklerime üzülüyor müyüm ??