Sabır

Sevgili Gamze 'nin yazısını sizler ile paylaşıyorum..

Ben mimozayım bloğunun sahibi gamze.Bu maili Sorunları Çözüyoruz adlı bloğunda yayınlaman için gönderdim. Umarım uygun bulup yayınlarsın.  Başlığı sana  bırakıyorum.

3 senelik ilişkimizi ciddiyete dökmek istediğim sıralar babamın kanser olduğunu öğrendik, bütün heveslerim ve heyecanım gitti.
 Böyle bir durumda annem de dahil bir grup akrabam, evlilik düşünmemem gerektiğini sert bi şekilde yüzüme vurdu.
Haklılardı.
Kendimle ilgili ne varsa hepsini babam için erteledim.
Sonra yine bir grup akrabam "Baban sağ iken, eli ayağı tutuyorken senin de mutluluğunu görsün, gözü açık gitmesin" dediler.
Onlar da haklıydı.
"Şimdi babam için bir şey yapmam gerekiyor ama, ne yapmalıyım?" diye sorup durdum hep kendi kendime.
Bir süre erteledim.
Ama bu süre içerisinde " ya yanlış bi karar verdiysem diye" yakınıp durdum.
Testler, ameliyatlar, kemoterapiler....
Geç kalınmıştı tedaviye.
Tam bir yıl Ankara- Tokat her hafta gidip geldik.
Çok şükür kemoterapi işe yaradı toparladık el birliğiyle.
Ayda bir kez gitmeye başladık, sonra üç ayda birkez...
Artık babam çok iyi olmasada iyiydi. Ertelediğim kararımı açabilecektim babama.
Çok zordu benim için.
"Ben can derdindeyim sen bunlarımı düşünüyorsun"? dermiydi.
Hayır kesinlikle!
Benim babam evlatlarının mutluluğuyla mutlu oluyordu. Kabul etti babam, herşey hazırlandı sözlendim.
Bir sene nişanlı kaldım.
Kopmadım hemen babamdan.
İyileştiğini gördüm.
Şimdi bir buçuk senedir evliyim.
Babam daha iyi.
Evliliğimde sorun olmadığı için babam dahada mutlu oluyor.
Bazen yaradan insana soruyor;
"Senin hayatın mı? sevdiklerinin hayatı mı?
Galiba ben ikisinide kurtardım.
Tek yardımcımsa sabırdı.

Hayata Tutunmak

Merhabalar,

şimdi sizler ile başıma gelmiş bir olayı paylaşacağım.. Gerçekten UMUT verici ..

Tarih:7 Ekim

Yer:Çamlıca

Kına gecesindeyiz..

Oynuyoruz ama ne oynamak sanki aylardır bu günü bekliyorduk.horonlar halaylar göbek havaları kına yakmalar mum tutmalar..

İk'dan emine ile kurtlarımızı döküyoruz..

Derken..

Bir kadın dikkatimi çekiyor acaip horon oynuyor,hop hemen gidiyorum kadının yanına ayaklarını izleyip uymaya çalışıyorum.Süpersin diyorum kadına yerime otururken. Aradan 10-15 dakika geçiyor. Bak Julide Hnm diyorum bu kadın harika oynuyor kadına el kol işareti yapıyorum hemen farkediyor masaya davet ediyorum.. Sağ köşemde kadın,onun da sağında emine var.. Konu evlilik erkekler boşanma derken çocuklara geliyor.Emine kadına soruyor çocugun var mı?.

..

Yaşasaydı 27 olcaktı diyor..

Emine anlamıyor nasıl yani nerede ki diyerek merakını belirtiyor ve kadın anlatıyor.

Güngörende bomba patladığı zaman oğlu orada paramparça oluyor kadın kocasından boşanmış kadından ah vahlar beklerken inanılmaz bir tepki ile karşılaşıyorum.

"Oğlumu orda paramparça buldum ama sonra anladım hayat devam ediyor ben yaşıyorum.Takdir-i ilahi bir gün benimde gideceğim yer orası ve ben dimdik durdum hayata. Çünkü ben yaşıyorum ben burdayım nefes alıyorum.. Dedim ki bak hayat devam ediyor kendine gel.işimi kurdum sonra.. "

Hayretler içersindeyim bir yanda da kendimden utanıyorum. Şimdi ben eskiden üzüldüklerime üzülüyor müyüm ??

Dayanışma

Bloğuma hoşgeldiniz..

Öncelikle belirtmek isterim ki, asla umudunuzu kaybetmeyin , olura kaybederseniz hemen bana yazın..
Bu blogda herkesin derdini hepberaber çözmek,acılarımızı paylaşarak hafifletmek istediğim.. Ve sizlerin yardımı ile bu bloğu duyurarak büyüyeceğiz.. Derdi olan arkadaşımız kalmayacak..

Sevgi ile kalın..